![](http://nationalgreenhighway.org/img/kipm-2020/2553/image_ioq36StkgYrIT1.jpg)
Η εικόνα ακτίνων Χ έχει εκπληκτικές ιδιότητες και χρησιμοποιείται ενεργά στην ιατρική. Χρησιμοποιώντας μια ειδική συσκευή, οι γιατροί μπορούν να δουν τα οστά στο ανθρώπινο σώμα, να διαγνώσουν προβλήματα και άλλες ανωμαλίες.
Οι ακτίνες Χ χρησιμοποιούνται όχι μόνο από γιατρούς, αλλά και από επιστήμονες που, με τη βοήθειά του, μπορούν να δουν τη δομή ενός συγκεκριμένου υλικού. Ωστόσο, αυτή η συσκευή δεν βοηθά πάντα. Για παράδειγμα, το διαμάντι ακτίνων Χ δεν είναι ορατό για δύο τουλάχιστον λόγους.
Πώς λαμβάνουν οι ακτίνες Χ;
Πριν απαντήσετε γιατί το διαμάντι δεν είναι ορατό σε ακτινογραφίες, πρέπει πρώτα να κατανοήσετε την αρχή λειτουργίας της συσκευής. Στην αρχή, η συσκευή υποβάλλεται σε λεπτομερή ρύθμιση, κατά την οποία ορίζεται η πυκνότητα εργασίας των αντικειμένων μέσω των οποίων θα περάσουν οι ακτίνες. Στη συνέχεια, σε σύγκρουση με πυκνότερες ουσίες, η ακτινοβολία ακτίνων Χ θα σταματήσει και θα εμφανιστεί μια λευκή περιοχή στην εικόνα.
Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η πυκνότητα δεν σημαίνει δύναμη, αλλά η συγκέντρωση των φορτίων ενός ατόμου, το φορτίο του. Δηλαδή, ένα συγκεκριμένο μαλακό και εύθραυστο αντικείμενο θα είναι πιο αισθητό σε ακτίνες Χ από μια πέτρα εάν έχει μεγαλύτερη συγκέντρωση ατόμων.
Αυτή η αρχή εντοπίζεται καλά στη χρήση της συσκευής ακτίνων Χ στην ιατρική. Όταν ο ασθενής τραβά μια φωτογραφία, η συσκευή συντονίζεται στην πυκνότητα των μαλακών ιστών. Οι ακτίνες περνούν από αυτές, αλλά σταματούν όταν συναντούν τα οστά, καθώς αυτά έχουν υψηλότερο πυρηνικό φορτίο.Ως εκ τούτου, στην εικόνα, ο σκελετός επισημαίνεται σαφώς σε λευκό, και οι μύες είναι ελάχιστα αισθητοί.
Τώρα, γνωρίζοντας την αρχή της λειτουργίας της συσκευής ακτίνων Χ, δύο βασικοί λόγοι μπορούν να προσδιοριστούν γιατί το διαμάντι δεν είναι ορατό στις φωτογραφίες του.
Δυνατότητα προσαρμογής
Ας υποθέσουμε ότι μια συσκευή που χρησιμοποιείται από τους γιατρούς χρησιμοποιείται για να τραβήξει μια φωτογραφία ενός πολύτιμου λίθου. Περιέχει τις κατάλληλες ρυθμίσεις που σας επιτρέπουν να τραβήξετε φωτογραφίες των οστών. Μια τέτοια συσκευή έχει διαμορφωθεί ώστε να λειτουργεί με εύθραυστες δομές που δεν έχουν υψηλή συγκέντρωση ατόμων και πυρηνικά φορτία. Αυτά περιλαμβάνουν μαλακούς ιστούς, που αποτελούνται από άζωτο, άνθρακα, οξυγόνο και υδρογόνο. Και οι τέσσερις ουσίες δεν μπορούν να υπερηφανεύονται για υψηλή πυκνότητα, έτσι οι ακτίνες διέρχονται από αυτές χωρίς να αντιμετωπίζουν εμπόδια.
Τώρα ας δούμε τη χημική σύνθεση του διαμαντιού. Αποτελείται σχεδόν εξ ολοκλήρου από άνθρακα, ο οποίος ανήκει επίσης στο στοιχείο μαλακού ιστού και περνά τέλεια την ακτινογραφία μέσω του ίδιου, χωρίς καθυστέρηση.
Επομένως, εάν τραβήξετε μια φωτογραφία ενός διαμαντιού με μια συσκευή διαμορφωμένη ώστε να λειτουργεί με ανθρώπινους ιστούς και οστά, δεν θα είναι ορατή λόγω της υψηλής συγκέντρωσης άνθρακα. Μόνο μια ελαφρώς αισθητή γκρι περιοχή θα εμφανιστεί στην εικόνα. Αυτός είναι ο πρώτος λόγος για τον οποίο δεν εμφανίζεται το στολίδι.
Ρύθμιση διαμαντιών
Φανταστείτε ότι οι μηχανικοί εγκατέστησαν τη μηχανή ακτίνων Χ σε χαμηλές πυκνότητες, οι οποίες είναι σημαντικά χαμηλότερες από τους πολύτιμους λίθους. Λογικά, πρέπει τώρα να είναι απόλυτα ορατό στην εικόνα. Αλλά το αποτέλεσμα θα είναι ακόμα αμφίβολο.
Κατά τη διαδικασία δημιουργίας, οι ακτίνες θα παραμείνουν στην επιφάνεια, οπότε το διαμάντι θα εξακολουθεί να εμφανίζεται στην εικόνα. Ωστόσο, λόγω της ομοιογενούς δομής, θα μοιάζει με ένα συνηθισμένο λευκό σημείο στο οποίο δεν μπορεί να φανεί τίποτα.
Ο μόνος τρόπος για να δείτε κάτι είναι να πειραματιστείτε με τη ρύθμιση της συσκευής έτσι ώστε η διαφορά μεταξύ της πυκνότητας της ουσίας και της εργασίας να είναι ελάχιστη. Στη συνέχεια, η τραχύτητα της πέτρας θα είναι σχεδόν αισθητή στην εικόνα: τα μέρη που βρίσκονται πιο κοντά στη συσκευή θα γίνουν πιο ορατά, αλλά η συνολική εικόνα θα μοιάζει ακόμα με ένα ομοιογενές σημείο.