Οι συνθήκες στην Αφροδίτη δεν μπορούν να χαρακτηριστούν κατάλληλες για ζωή σε θερμοκρασία περίπου 460 μοίρες και πίεση 90 φορές υψηλότερη από την ατμοσφαιρική. Πριν από χρόνια, υπήρχε ένα αρκετά άνετο κλίμα σε αυτόν τον πλανήτη που ήταν κατάλληλο για την ύπαρξη ζωής.
Η τρέχουσα Αφροδίτη είναι ένα παράδειγμα για το τι μπορεί να μετατραπεί ο πλανήτης ως αποτέλεσμα της παγκόσμιας κλιματικής αλλαγής. Το κέλυφος αέρα αυτού του ουράνιου σώματος έχει εντυπωσιακή πίεση που είναι 90 φορές υψηλότερη από τη γη. Στον αέρα του πλανήτη, το 97% του διοξειδίου του άνθρακα (στη Γη είναι μόνο 0,04%). Η θερμοκρασία της επιφάνειας είναι τόσο υψηλή που μπορεί να λιώσει μόλυβδο. Φυσικά, σε τέτοιες συνθήκες δεν υπάρχει ούτε η παραμικρή υπόδειξη της ύπαρξης υγρού νερού και ζωής.
Ωστόσο, υπάρχουν υποθέσεις που επιβεβαιώνουν ότι η ζωή μπορεί να υπάρχει στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας της Αφροδίτης. Εδώ η ατμόσφαιρα είναι λιγότερο πυκνή και η θερμοκρασία της πλησιάζει τη Γη. Ωστόσο, δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η ζωή με τη μορφή μικροοργανισμών μπορεί να υπάρχει σε αυτήν την περιοχή της Αφροδίτης.
Τα τρέχοντα δεδομένα από αστρονομικές μελέτες δείχνουν ότι ακόμη και 0,7 δισεκατομμύρια χρόνια πριν στο νερό της Αφροδίτης θα μπορούσαν να υπάρχουν σε υγρή μορφή. Επιπλέον, υπήρχε ένας ωκεανός νερού.
Το μοντέλο του παρελθόντος αυτού του πλανήτη αναδημιουργήθηκε από τους αστρονόμους Michael Wei και Anthony Del Genio, που εργάζονται στο Ινστιτούτο Διαστημικής Έρευνας της NASA Goddard.Τα ερευνητικά δεδομένα έγιναν γνωστά στο συνέδριο EPSC-DP στη Γενεύη της Ελβετίας.
Οι συγγραφείς της θεωρίας θεώρησαν ένα μοντέλο του κλίματος της Αφροδίτης μεταξύ 4,2 δισεκατομμύρια και 715 εκατομμύρια χρόνια πριν. Σε όλες τις περιπτώσεις, υπήρχε η υπόθεση ότι ο πλανήτης ήταν ένας ωκεανός γεμάτος νερό. Τα αποτελέσματα του μαθηματικού μοντέλου έδειξαν ότι η θερμοκρασία στην Αφροδίτη θα μπορούσε συνεχώς να κυμαίνεται από 20 έως 50 μοίρες. Είναι πολύ πιο ζεστό από την παρούσα Γη, αλλά εξακολουθεί να είναι ευνοϊκό για τη διατήρηση της ζωής.
Πάνω από 4 δισεκατομμύρια χρόνια πριν, το διοξείδιο των υδατανθράκων δεσμεύτηκε χημικά με τα πυριτικά άλατα. Η ατμόσφαιρα δεν ήταν τόσο πυκνή, περιείχε μεγάλη ποσότητα αζώτου. Για περίπου 3 δισεκατομμύρια χρόνια, η ζωή θα μπορούσε ενδεχομένως να έχει αναπτυχθεί σε αυτόν τον πλανήτη.
Ωστόσο, περίπου 715 δισεκατομμύρια χρόνια πριν υπήρχε μια ισχυρή απελευθέρωση διοξειδίου του άνθρακα που αναστάτωσε την εύθραυστη ισορροπία στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης. Το φαινόμενο του θερμοκηπίου άρχισε να αναπτύσσεται εντατικά σε αυτό. Εξ ου και η ισχυρή θέρμανση του πλανήτη και η απίστευτη συμπίεση του κελύφους αέρα.
Παρόμοια φαινόμενα έχουν συμβεί και στον πλανήτη μας. Μια από τις εκρήξεις οδήγησε στη λεγόμενη εξαφάνιση Permian, η οποία συνέβη σε περίπου 250 εκατομμύρια. Η ατμόσφαιρα της Γης μπόρεσε να ανακάμψει λόγω του γεγονότος ότι δεν δέχεται τόσο θερμότητα από τον Ήλιο όσο η Αφροδίτη. Αλλά ο δεύτερος πλανήτης δεν μπορούσε να επιβιώσει από αυτό. Η ταχεία θέρμανση οδήγησε στο γεγονός ότι τώρα η επιφάνεια της Αφροδίτης είναι μια από τις πιο καυτές στο ηλιακό σύστημα.
