Ο μεγαλύτερος πλανήτης στο ηλιακό σύστημα, ο γίγαντας αερίου Δίας, έχει τεράστιες διαστάσεις και μάζα που υπερβαίνει τα 2,47 φορές το άθροισμα των μαζών όλων των άλλων πλανητών του συστήματος. Λόγω της σχετικά γρήγορης περιστροφής γύρω από τον άξονά του, μια επανάσταση διαρκεί περίπου δέκα γήινες ώρες, ο Δίας δημιουργεί ένα ισχυρό μαγνητοσφαιρικό αποτέλεσμα σε έναν αρκετά μεγάλο χώρο που βρίσκεται πολύ κοντά στον πλανήτη.
Επιστημονική έρευνα στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας, με επικεφαλής τον Tom Nordheim, επικεντρώθηκε σε μια μακροπρόθεσμη μελέτη των φυσικών διαδικασιών αλληλεπίδρασης μεταξύ του γίγαντα αερίου και ενός από τους δορυφόρους του, την Ευρώπη.
Η Ευρώπη είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα, από την άποψη της επιστήμης, αντικείμενα που βρίσκονται πολύ κοντά στον Δία. Ο δορυφόρος είναι αρκετά μεγάλος ώστε να επιτρέπει παρατηρήσεις από τη Γη και μέσω τροχιακών τηλεσκοπίων. Οι επιστήμονες έχουν από καιρό αποδείξει την απουσία της δικής τους ατμόσφαιρας στην Ευρώπη.
Το ενδιαφέρον των ερευνητών στην Ευρώπη οφείλεται στο γεγονός ότι η φασματική ανάλυση έδειξε την παρουσία στο εσωτερικό του δορυφόρου του υγρού νερού στο ποσό του οκτώ τοις εκατό του συνολικού μεγέθους του αντικειμένου. Τα αποθέματα νερού στην Ευρώπη μπαίνουν βαθιά στον δορυφόρο για ενενήντα χιλιόμετρα. Ο συνολικός όγκος νερού στην εγκατάσταση είναι πολύ μεγαλύτερος από τους ωκεανούς του κόσμου.Η διαφορά είναι ότι στην Ευρώπη, οι υδάτινοι πόροι κρύβονται κάτω από παχιά στρώματα πάγου.
Η δήλωση των αστρονόμων και των βιολόγων σχετικά με την πιθανή ύπαρξη μορφών ζωής στο νερό κάτω από το κέλυφος της Ευρώπης είναι βαρύ. Οι επιστήμονες έχουν μοντελοποιήσει την αλληλεπίδραση των φυσικών διεργασιών μεταξύ του Δία και της Ευρώπης, καθώς και την επίδραση στον δορυφόρο της ραδιενεργής κοσμικής ακτινοβολίας του Ήλιου. Ένα θετικό γεγονός σημειώθηκε ότι ο γιγαντιαίος πλανήτης περιβάλλει το χώρο γύρω από την Ευρώπη με το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο του, αντισταθμίζοντας σημαντικά την απουσία της δικής του μαγνητόσφαιρας.
Οι καταστροφικές κοσμικές ακτίνες διεισδύουν μόνο στα ανώτερα στρώματα του ωκεανού μέσω δορυφόρου, επομένως η οργανική ζωή μπορεί να υπάρχει σε μεγάλα βάθη. Επιπλέον, η ροή πιο αβλαβών σωματιδίων και ακτίνων από τον Δία, αλληλεπιδρά με ένα ισχυρό ρεύμα κοσμικής ηλιακής ακτινοβολίας. Ως αποτέλεσμα των διασταυρούμενων αντιδράσεων, υπάρχει μια εξουδετέρωση της ενέργειας που επηρεάζει αρνητικά τους βιολογικούς οργανισμούς και οι προκύπτουσες ενώσεις δεν διεισδύουν καν στο παχύ στρώμα πάγου της Ευρώπης.
Τα αποτελέσματα της μοντελοποίησης οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι, παρά την απουσία ατμόσφαιρας στην Ευρώπη, υπάρχει η πιθανότητα παρουσίας στο υποκρυσταλλικό στρώμα της επιφάνειας ορισμένης ποσότητας οξυγόνου και άλλων ενώσεων που προκαλούν τη ζωτική δραστηριότητα βιολογικών οργανισμών.
Τα δεδομένα που λαμβάνονται είναι ένας σοβαρός λόγος για ολόκληρη την παγκόσμια κοινότητα και την επιστήμη να αυξήσουν τη δραστηριότητα μιας πιο λεπτομερούς μελέτης της Ευρώπης στο εγγύς μέλλον.Αμερικανοί ερευνητές είναι έτοιμοι να προσφέρουν πρακτικές εξελίξεις για τη δρομολόγηση ενός νέου διαπλανητικού ανιχνευτή στην Ευρώπη, ο οποίος μπορεί να προσγειωθεί στην επιφάνεια του δορυφόρου και να τρυπήσει γεωτρήσεις με βάθος λίγων μέτρων. Έτσι, ίχνη οργανικής ζωής μπορούν να ληφθούν κάτω από το παγωμένο κέλυφος του εν λόγω διαστημικού αντικειμένου.
