Μια ομάδα Αμερικανών επιστημόνων, χρησιμοποιώντας όλες τις σύγχρονες ερευνητικές μεθόδους, διευκρίνισε την αξία της αξίας Χαμπλ. Έτσι, ανακάλυψε ότι το Σύμπαν δεν επεκτείνεται τόσο γρήγορα όσο προβλεπόταν.
Στις αρχές του περασμένου αιώνα, ο Αμερικανός επιστήμονας Edwin Hubble πρότεινε την ιδέα της επέκτασης του Κόσμου. Ήταν ο πρώτος στον κόσμο που κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αποτελείται από πολλούς γαλαξίες και ότι η απόσταση μεταξύ τους αυξάνεται. Μεταγενέστεροι υπολογισμοί από τον αστρονόμο έδειξαν ότι η ταχύτητα απομάκρυνσης των γαλαξιών είναι ανάλογη με την απόστασή τους. Αυτό σημαίνει επίσης ότι πρέπει να επεκταθούν γρηγορότερα.
Αρχικά, επιτεύχθηκε επέκταση - 500 km ανά δευτερόλεπτο, με βάση την απόσταση σε megaparsec, δηλ. 3,26 εκατομμύρια έτη φωτός, ή ένα αδιανόητο 30 εκατομμυρίων χιλιομέτρων (ένα εκατομμυριοστό είναι μια μονάδα με 18 μηδενικά). Είναι ενδιαφέρον ότι ο γαλαξίας, ο οποίος βρίσκεται δύο megaparsecs από τον πλανήτη μας, επεκτείνεται 2 φορές πιο γρήγορα από τον γαλαξία, που αφαιρείται σε απόσταση ενός megaparsec.
Οι αστρονόμοι χρησιμοποιούν μια ποικιλία εξοπλισμού που μπορούν να ενημερώσουν τις μετρήσεις του Hubble. Η πιο αξιόπιστη τιμή της ταχύτητας επέκτασης του χώρου μέχρι σήμερα είναι 74 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο ανά εκατομμύριο parsecs.
Τα οχήματα Supernova που χρησιμοποιούνται στο Διαστημικό Παρατηρητήριο του Planck άλλαξαν την ακρίβεια των αστρονομικών παρατηρήσεων και βελτίωσαν αυτήν τη σταθερά.Διαφέρει από τον αρχικό δείκτη περισσότερο από 7 φορές. Σύμφωνα με τις σύγχρονες παρατηρήσεις, είναι 67,5 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο ανά megaparsec.
Αυτό έγινε εφικτό συγκρίνοντας τις τελευταίες πληροφορίες που αποκτήθηκαν από το κοσμικό γάμμα του τηλεσκοπίου Fermi. Έδειξε εξασθένηση της ακτινοβολίας που προέρχεται από αστέρια. Μια αλλαγή σε αυτήν την τιμή ήταν ο λόγος για την αναθεώρηση του ρυθμού αφαίρεσης αντικειμένων στο Σύμπαν.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι ακτίνες γάμμα εκπέμπονται από όλα τα αστέρια, αλλά ιδιαίτερα ενεργά από τα κβάζαρ. Αυτά είναι τα πιο φωτεινά αντικείμενα του παρατηρούμενου τμήματος του Σύμπαντος. Το δομικό τους χαρακτηριστικό: αυτός είναι ο ενεργός πυρήνας του γαλαξία στο αρχικό στάδιο της ανάπτυξής του, όπου μια τεράστια μαύρη τρύπα απορροφά την ουσία που τον περιβάλλει. Ως αποτέλεσμα, το κβάζαρ εκτοξεύει κυριολεκτικά μια τεράστια ποσότητα ακτινοβολίας γάμμα.
Όταν αυτές οι ακτίνες φτάνουν στον πλανήτη μας, αλληλεπιδρούν με φωτόνια που προέρχονται από τον Ήλιο. Η ταχύτητα σύγκρουσης εξαρτάται από την απόσταση που διανύουν οι ακτίνες γάμμα. Αυτή η τιμή εξαρτάται από την ταχύτητα με την οποία επεκτείνονται όλοι οι γαλαξίες στο σύμπαν. Μέσω μαθηματικών υπολογισμών, οι επιστήμονες μπόρεσαν να ανακαλύψουν την ενημερωμένη τιμή της σταθεράς Hubble.
Είναι πιθανό ότι στο μέλλον, καθώς αναπτύσσονται οι μέθοδοι αστρονομικής έρευνας, οι επιστήμονες θα είναι σε θέση να επιτύχουν ακόμη μεγαλύτερη ακρίβεια στον υπολογισμό της σταθεράς Hubble. Αλλά ακόμη και η ανανεωμένη ταχύτητα φαίνεται εντυπωσιακή για εμάς, τους κατοίκους της Γης. Η ανάπτυξη της αστρονομίας στο μέλλον θα βοηθήσει στην αποκάλυψη των μυστικών της γέννησης του σύμπαντος.